Akşam. Yatağa gitme zamanı. Fakat Küçük Ayıcık hiç de yorgun değil, pencerenin kenarına tırmanıp, dünyayı seyre dalıyor. Düşünceleri ırmaktaki ördeklere, yandaki yaşlı Bayan Rose’ye, çayırdaki korkuluğa, mehtaplı gökyüzünden balona gezinip duruyor. Sonra gözlerini yumup mehtap mızıkacılarının; Ay için, çocuklar ve elbette Küçük Ayıcık için çaldıklarını dinliyor. Sonunda uykuya dalıyor Küçük Ayıcık,sabaha sevinerek . “Herhalde her çocuk, Küçük Ayıcık gibi sevgiyle yatağa yatırılmak istiyordur!” -Der Spiegel-.