1) Net ve Yaşına Uygun Kurallar Koyun
Çocuğunuz neyi yapıp yapamayacağını açıkça bilmelidir. Karmaşık, belirsiz ya da yaşının üzerinde beklentiler kafa karışıklığı yaratabilir.
Örnek: “Oyuncaklarını yerine koymalısın” yerine, “Blokları oynadıktan sonra kutusuna geri koyarız” gibi sade ve net ifade kullanın.
2) Sınır Koyarken Tutarlı Olun
Bir gün “Hayır” dediğiniz şeye başka bir gün “Peki hadi bu seferlik tamam” derseniz, çocuk sınırların esnetilebilir olduğunu öğrenir. Tutarlılık, sınırların güvenilirliğini artırır. “Hayır” dediğinizde kararınızı değiştirmeyin. Eğer kararı esnetmek zorundaysanız, nedenini açıklayın ve bu durumu istisna olarak netleştirin.
3) Sakin ve Sabırlı Kalın
Sınır aşıldığında sesini yükseltmek gibi eylemlerde bulunmak yerine sakin ama kararlı kalmak çok daha etkili olacaktır.
Örnek: “Evet, çok sinirlenmiş gibisin ama birbirimize bağırarak konuşamayız. Şimdi sakinleşelim, sonra konuşuruz.”
4) Beklentilerinizde mükemmeliyetçi olmayın
Çocuğunuzun kuralları harfi harfine yerine getirmemesi de normaldir. Sınırları yeni keşfeden bir çocuk için bu süreç bir öğrenme yolculuğudur. Gösterdiği çabayı desteklemek, gelişimini zamanla güçlendirecektir.
5) Kuralların nedenlerini açıklayın
Çocuklar sınırların mantığını anladığında, uyma ihtimalleri artacaktır.
Örnek: "Akşamları uyku saatinde uyumak, sabahları dinç ve erken kalkmanı sağlar. "
6) Onarıcı Fırsatlar Sunun
Çocuğunuz sınırlarını aşan bir durum sergilediğinde onu düzeltmesi için fırsat tanımak, sorumluluk duygusunu geliştirir.
Örnek: "Oyuncağını kardeşine atmamalıydın. Şimdi birlikte özür dileyebiliriz ve oyuncağı yerine koyabiliriz.”
7) Davranışı Sonradan Konuşun
Olay anı geçtiğinde, sakince “neden olmadı, ne yapabilirdik” üzerine sohbet edin. Bu, çocuk için hem duygusal boşaltım hem de öğrenme anıdır.
Örnek: "Bugün arkadaşına sıranı vermek zor geldi. Sence başka nasıl yapabilirdin?"
Sınır koymak, çocukla araya duvar örmek değil, onun güvenliğini ve gelişimini desteklemek için sevgiyle çizilmiş bir yol haritası sunmaktır.
Tutarlı, açıklayıcı ve sabırlı bir yaklaşım sergilemek, çocuğun sınırları kabul etmesini ve içselleştirmesini ve sevmesini kolaylaştırır.